Anti-Liver Kidney Microsomal Antibodies

آزمایش Anti-Liver Kidney Microsomal Antibodies

آزمایش Anti-Liver Kidney Microsomal Antibodies

 هپاتیت اتوایمیون(Autoimmune hepatitis) از زمره بیماری های کبدی می با شد که بعلت اختلال در عمل سیستم ایمنی ایجاد خواهد شد.  هپاتیت اتوایمیون سه تیپ دارد که تیپ یک شایع ترین فرم هپاتیت اتوایمیون بوده و در خانم های  جوان دیده می شود، تیپ دو در بیماران با هپاتیت C مزمن و تیپ سه که نادر ترین فرم هپاتیت اتوایمیون است مانند تیپ یک در زنان جوان دیده می شود. در موارد تشخیص سریع و بموقع هپاتیت اتوایمیون خیلی خوب قابل کنترل و نیز درمان می باشد اما در صورت به تعویق افتادن تشخیص پیش آگهی هپاتیت اتوایمیون مناسب نخواهد بود. به علاوه افتراق هپاتیت اتوایمیون از هپاتیت های ویروسی با اهمیت می باشد زیرا درمان در آنها متفاوت می با شد. از تغییراتی که در هپاتیت اتوایمیون شاهد آن خواهیم بود شامل افزایش گاماگلوبولینها و نیز افزایش اتوآنتی‌بادی‌ها که در هپاتیتهای ویروسی آنتی بادی های اتوایمیون وجود ندارد. از اتو آنتی بادی ها می توان به آنتی بادی های Anti Nuclear Ab(ANA), Smooth Muscle Ab(SMA),Liver Kidney microsomal Ab (LKM), Soluble Liver Ag(SLA),  اشاره نمود. از بین این آنتی بادی هاANA/SMA  در سایر بیماریهای اتوایمیون و همچنین درصد کمی از هپاتیت های ویروسی دیده می شود پس تست اختصاصی برای بررسی هپاتیت اتوایمیون نمی باشد. مارکر SMA یک مارکر مهم در AIH  تیپ یک است. در بیماران با آزمایش ANA/SMA مثبت بررسی LKM بسیار ارزشمند است.

پروتئینLKM  این آنتی ژن  بر سه تیپ می باشد که شامل:LKM-1  این مارکر در ارتباط با سیتوکروم اکسیدازP4502D6  می باشد، یک پروتئین پنجاه کیلو دالتونی که در سیتوپلاسم اکثر سلول های کبدی و توبول های کلیوی ***مال وجود دارد. مارکر LKM بیشتر در کودکان  و بویژه در دختران 14-2 سال ارزش تشخیصی دارد اما تنها در 4 درصد بالغین با بیماری هپاتیت اتوایمیون مشاهده می شود. مارکرLKM-2  مرتبط با سیتوکروم اکسیداز P4502C9 است که در متابولیسم داروها اهمیت بسزایی دارد. مارکر LKM-3 در هپاتیت مزمن نوع D مشاهده می شود. به علاوه مارکر LKM در بعضی از بیماران با هپاتیت C  نیز مثبت می شود. پس، این آنتی‌بادی هم اختصاصی هپاتیت اتوایمیون نخواهد بود.

مارکر SLA: این آنتی ژن محلول کبدی اختصاصیترین آزمایش جهت بررسی هپاتیت اتوایمیون است و اختصاصیت آن حدود 100درصد برای هپاتیت اتوایمیون می باشد اما تنها در 15-10درصد بیماران هپاتیت اتوایمیون مثبت می شود.

 آزمایش  اندازه گیری اتوآنتی بادیهای ذکر شده در اکثر موارد بوسیله روش الایزا انجام می شود. در روش الایزا آنتی ژنی که به دنبال آنتی بادی علیه آن در سرم بیمار هستیم  در کف گوده ها  کوت شده که به این گوده ها سرم بیمار را که بر اساس دستورالعمل داده شده در کیت رقیق شده است (اغلب 1 به 110)اضافه می گردد ودر مرحله بعدی با اضافه کردن Ati-Human Ab کنژوگه با پراکسیداز و سوبسترای آن که TMB تترا متیل بنزیدین است کمپلکس های ایمنی ایجاد شده بر اساس رنگ بررسی می شود. شدت رنگ ایجاد شده متناسب با میزان و غلظت اتوآنتی بادی ها می باشد.